Vitrineverhaal 3 - Jura’s jazz en juwelen
Rusland, eind jaren ‘80. Jura leidt een ‘dubbelleven’ in Sint-Petersburg, een belangrijk industrieel, cultureel en wetenschappelijk centrum. Overdag is Jura petrochemisch ingenieur. ’s Avonds doet hij wat hij het liefste doet: jazzmuziek maken. Hij is even veelzijdig als zijn thuishaven.
Dagen vliegen voorbij. Van het laboratorium naar het podium. Naar bed en weer naar het laboratorium. En tussendoor maakt Jura voldoende tijd vrij voor zijn gezin. Tót hij plots voor een keuze komt te staan die zijn leven kan veranderen. Hij wordt uitgenodigd om de jazzopleiding te volgen aan het conservatorium in Arnhem. Als één van de eerste Russische studenten ooit.
Jura twijfelt geen moment en besluit om zijn passie te volgen. Hij vertrekt met zijn gezin naar Nederland, waar hij al snel docent wordt én successen als muzikant viert. Hij toert onder meer met de band HalfPast MidNight en met Curtis Knight, mentor van de onvolprezen Jimi Hendrix. Niet de minsten dus.
Maar dan, in 2003, gebeurt er iets wat Jura’s intense leven als muzikant op z’n kop zet. Hij valt, breekt zijn kuit- en scheenbeen en loopt een trauma aan zijn schouder op. Drummen kan-ie niet meer…
"Godfather van het diamantzetten"
Een nieuwe carrièreswitch was al aanstaande, maar nu moest hij die noodgedwongen maken. En dat gebeurde op eigenzinnige wijze. “Mijn vader zat naast een vriend die als diamantzetter aan het werken was”, vertelt dochter Xenia, eigenaresse van Jura’s Jewelry. “Terwijl hij keek, gebeurde er wat in zijn creatieve ingenieursbrein. ‘Dit kan makkelijker en beter’, dacht hij. Daarna ontwikkelde hij een ergonomisch perfecte werkplek, maar ook klemmen en frezen om met microscopische precisie urenlang diamanten te kunnen zetten, zelfs al zijn ze niet groter dan 0,4 millimeter. Mijn vader zei altijd: if I can hold it, I can set it. Later groeide hij uit tot ‘godfather van het diamantzetten’.”
“Mijn vader zei altijd: if I can hold it, I can set it”
Enorme handen
Wat Jura kan, tikt de grens van het onmogelijke aan. Het lukte hem al eens om 532 vier- en vijfzijdige diamanten in minder dan twee gram goud te plaatsen. Ook maakte hij ‘s werelds platste horloge met maar liefst 2012 diamanten. Geholpen door de oog-hand-coördinatie die hij als drummer trainde en trainde. “Zó precies, het is onvoorstelbaar”, aldus Xenia. “En het bijzondere is dat-ie enorme handen heeft. Daarmee freest, boort en steekt hij materiaal weg om ruimte te creëren voor elk steentje. Daarna zet hij ze vast met zogenaamde greintjes: superkleine pootjes.”
Kunst
Vaak ligt bij juwelen de nadruk op de hoeveelheid karaat en het aantal stenen. Dat spreekt nou eenmaal tot de verbeelding. Maar volgens Xenia zou je haar vaders juwelen daarmee tekort doen. “Wat hij maakt is kunst. Elk stuk is uniek en zeer verfijnd. Iedere steen moet optimaal van het licht kunnen genieten, waardoor het sieraad tot leven komt. Of zijn stijl te beschrijven is? Jawel: klassiek, elegant en minimalistisch. En omdat het zo’n eigen stijl is, zijn de juwelen ook tijdloos.”
“Iedere steen moet optimaal van het licht kunnen genieten, waardoor het sieraad tot leven komt”
Dat kleine meisje in Sint-Petersburg
Jura wordt over de hele wereld bewonderd vanwege zijn werk. Ook door zijn dochter. “Ik voel de behoefte om zijn stukken aan de wereld te laten zien”, zegt Xenia. “Daarom heb ik de boetiek in Den Haag geopend. Op een hele speciale plek: in de prachtige Passage. Toen ik hier voor het eerst kwam, was ik betoverd. Ik was weer dat kleine meisje in Sint-Petersburg, waar een vergelijkbaar bouwwerk is. Ik heb vervolgens mijn interesse kenbaar gemaakt en van het één kwam het ander…”
Bij Jura’s Jewelry schitteren de juwelen sinds deze zomer in de vitrines van SDB Vitrinebouw. En dat is volgens Xenia de perfecte match. “De vitrines zijn eveneens van hoge kwaliteit én minimalistisch. Ze creëren rust in de intieme boetiek, waardoor ik heerlijk kan werken. Ik geniet elke dag. Net zoals dat kleine meisje in Rusland.”
Achter elk object in een vitrine schuilt een bijzonder verhaal. Het pronkstuk heeft de ereplaats achter glas natuurlijk niet voor niets gekregen. We vertellen deze historische, spannende en meeslepende verhalen in de rubriek Vitrineverhaal.
Heeft u ook een Vitrineverhaal om van te smullen? Laat het ons weten via [email protected].
