Wandelende encyclopedie Theo gaat met pensioen
Vragen over vitrines die járen geleden ergens geplaatst zijn? Over oude methodes? Of juist over nieuwe technieken? Hiermee kunnen we altijd bij Theo van Lamoen terecht. Onze salesmanager is namelijk een wandelende encyclopedie. Heel lang kunnen we echter niet meer van deze vraagbaak gebruikmaken, want vanaf 1 januari geniet hij van zijn welverdiende pensioen.
Theo, hij heeft onlangs 68 kaarsjes uitgeblazen, is straks ruim 22 jaar bij SDB Vitrinebouw in dienst geweest. Verdeeld over twee periodes, waarvan de eerste op 1 januari 1986 begon. We blikken met Theo terug op zijn loopbaan en kijken natuurlijk ook even vooruit naar zijn nieuwe ‘carrière’.
Vanuit de bouw
“De beginjaren? Dat waren nog eens andere tijden”, steekt hij van wal. “Ik werkte eigenlijk als bouwkundig tekenaar en constructeur, maar in die jaren werd er in Nederland helemaal niet gebouwd. Daardoor kakte de sector volledig in. Ik ben toen gaan rondkijken en uiteindelijk bij Schadébo Snelbouw aan de slag gegaan, het huidige SDB.”
“De eerste maanden stond ik meteen achter de tekenplank”
Theo reageerde op de vacature voor verkoper binnendienst. Een functie die er in de jaren ‘80 heel wat anders uitzag dan nu. Hij kreeg het hele pakket: verkoop, techniek én werkvoorbereiding. “Maar ik stond de eerste maanden meteen achter de tekenplank”, aldus Theo met een glimlach. “Er was net een nieuw plan ingediend voor een verhuizing, waarvoor ik de bouwkundige tekeningen mocht maken. Dat kwam perfect uit.”
Theo’s doorstart
Niet lang na de verhuizing werd het bedrijf gesplitst in SDB Industries en SDB Design. Theo werkte voor de industriële tak, die vooral aluminium producten produceerde voor een paar grotere opdrachtgevers. Onder meer voor vitrines, maar ook voor scheidingswanden, machinekappen en ziekenwagens. Zeventien jaar lang beviel dat uitstekend. De sfeer was open en collegiaal, en op z’n tijd was er een feestje. Tot die ene zwarte bladzijde in Theo’s SDB-encyclopedie werd opengeslagen.
“We zijn een paar dagen failliet geweest”, vertelt hij hierover. “En bij de doorstart was er geen plek meer voor me. Dat viel me zwaar, want het bedrijf ging me aan het hart. Gelukkig kon ik aan de slag bij Hypsos, een van onze opdrachtgevers. Zij realiseren prachtige interieurprojecten, waaronder de complete inrichting van musea. Zo maakte ik mijn eigen doorstart.”
‘Ik moet je wat vertellen’
Intussen veranderde er van alles in Rosmalen. Eric van de Vliet kwam aan het roer, SDB Industries werd SDB Vitrinebouw en de online markt werd volop ontdekt. En Theo? Die maakte als Hypsos-man gebruik van SDB’s diensten. “Op een gegeven moment had ik een commerciële afspraak met Eric”, vertelt hij. “Gewoon, om eens te kijken wat we voor elkaar konden betekenen. ‘Ik moet je wat vertellen’, zei Eric toen tegen me. ‘Ik ga het bedrijf overnemen.’ Daarna hebben we heel wat telefoontjes met elkaar gepleegd.”
“Ik wilde nog graag een positieve impuls aan het bedrijf geven”
Geen proeftijd
Theo was inmiddels al 63 jaar. Wij wilden dolgraag al zijn kennis en ervaring in huis halen. En gelukkig zag hij het zelf ook zitten. “Dit is een stuk dichterbij huis dan Soesterberg. En: onderweg kom ik géén files tegen. Daarnaast wilde ik graag nog een positieve impuls aan het bedrijf geven. Maar wel op één voorwaarde: dat ik geen proeftijd meer had, haha!”
Zo brak het hoofdstuk SDB & Theo deel II aan. “Ik vond het mooi dat de gezichten in de productiehal nog dezelfde waren”, vertelt hij over de overeenkomsten en verschillen tussen toen en nu. “Wel zijn we een echte vitrinebouwer geworden: een specialist én een belangrijke speler. En de organisatie is een stuk kleiner, waardoor de lijnen korter zijn. Dat werkt veel prettiger en sneller. Daardoor is er bovendien veel meer rust in de tent. Het absolute hoogtepunt in al die jaren? Pfoe, we hebben zoveel mooie dingen gemaakt… ik kan niet kiezen.”
‘Beschikbaar voor projecten’
Hij hoeft ook niet te kiezen. Sterker nog: hij hoeft helemaal niets meer. Nou ja… “Een van mijn dochters heeft de verbouwing van haar zolder aangekondigd”, zegt Theo lachend. “Verder passen mijn vrouw en ik elke donderdag op onze kleinzoon en ik kan altijd nog meer gaan golven. Ik wil in elk geval wel íets doen. Daarom blijf ik ‘beschikbaar voor projecten’. Jazeker, ook voor SDB!”
Zo is het boek nog niet helemaal gesloten…
