“Je moet echt om het eindproduct geven”

Bij SDB Vitrinebouw draait het om vakmanschap. Het zijn immers de details – zichtbaar en onzichtbaar – die het verschil maken. En dat is precies waar onze mensen voor zorgen. Eén van hen is de 63-jarige Diel van Heist. Houtbewerker van beroep, en dat is-ie al heel wat jaren.

Kun je wat meer vertellen over je SDB-carrière?

“Op 1 mei was ik alweer 37 jaar in dienst. Eerder werkte ik in een timmerfabriek en op de bouw, maar ik wilde meer precisiewerk doen. Dat vond ik bij SDB. Eerst als monteur en nu alweer meer dan een kwart eeuw op de houtafdeling. Die overigens alleen uit mezelf bestaat, haha.”

Hoe ziet de dag van een houtbewerker eruit?

“Ik maak alle houten onderdelen voor onze vitrinekasten, zoals deuren, plafonds, bodems en wanden. Ik werk vooral met plaatmateriaal. Dat begint met zagen, waarna ik aan de slag ga met talloze bewerkingen. Van groeven en sponningen maken tot fineren en het afronden van de kanten. Het mooie is dat een vitrinekast vraagt om alle fijne kneepjes van het vak.”

Wat maakt nou een goede houtbewerker?

“De belangrijkste vereiste is dat je handvaardig bent, want alles komt op de millimeter nauwkeurig. Zit je ernaast? Dan passen de onderdelen simpelweg niet in elkaar. Ook moet je echt om het eindproduct geven, want anders kun je niet zo precies werken.”

 “Er mogen geen splinters, deukjes of

openingen tussen de onderdelen zitten”

Hoe zie je aan een vitrine dat het hout door vakman bewerkt is?

“Als-ie er gaaf uitziet, van boven tot onder en van voor tot achter. Er mogen geen splinters, deukjes of openingen tussen de onderdelen zitten. Als dat wel het geval is, komt de vitrine retour. Of me dat wel eens gebeurt? Nee, eigenlijk nooit.”

Wanneer heb je een topdag?

“Ik heb heerlijk gewerkt als alle onderdelen op tijd op de kar staan, klaar voor de montage. Het liefst onderdelen met verschillende bewerkingen, gaten én schuine kanten. En het is extra leuk als ik ook nog wat mag stofferen. Gelukkig heb ik nog elke dag plezier in mijn werk, waardoor ik dit zeker nog wel een jaar of vier volhoud!”