“Als UV-verlijmer hou ik van een hoge lat”
Bij SDB Vitrinebouw draait het om vakmanschap. Het zijn immers de details – zichtbaar en onzichtbaar – die het verschil maken. En dat is precies waar onze mensen voor zorgen. Eén van hen is Heino Ploegmakers. We vliegen hem in voor een specifiek onderdeel: het UV-verlijmen van glas op glas, en soms ook op metaal of hout.
Wil je je allereerst even kort voorstellen?
“Graag! Ik ben dus Heino en run een tweemanszaak met mijn vriendin: Studio Ploegmakers. Samen ontwerpen, maken en repareren we glazen meubels en vitrines voor de zakelijke markt. Verlijmen is echt mijn pakkie an: dit doe ik al tweeëntwintig jaar. Dat is overigens best bijzonder, want veel UV-verlijmers zijn er niet meer.”
Hoe ziet de samenwerking met SDB eruit?
“Sinds dit voorjaar huren ze me in voor al het verlijmingswerk. Dat varieert van een uur tot een dag in de week. Als ik in de werkplaats kom, heeft werkvoorbereider Ted de opdrachten al klaar staan, inclusief de tekening en het glas. Ben ik klaar, dan gaat het glas naar de volgende vakman: op de montage-afdeling.”
Wat moet je als UV-verlijmer in huis hebben?
“Het klinkt misschien gek, maar het reinigen van het glas is het allerbelangrijkst. Sterker nog: mijn vak bestaat voor 95 procent uit schoonmaken. Doe je dat niet? Dan is de verbinding in het eindproduct niet kraakhelder. Verder moet je als UV-verlijmer technisch inzicht hebben en vooruit kunnen denken. Bijvoorbeeld over welke delen je het eerst verlijmd, op welke plekken de meeste belasting komt en hoe een vitrine gemonteerd wordt. Hoe je dat leert? Het is vooral een kwestie van ervaring.”
“Het moet zo strak zijn dat de lijm
onzichtbaar is: zonder belletjes of verkleuring”
Hoe zie je dat een verlijming door een vakman gedaan is?
“Als je de verlijming niet ziet! Die moet namelijk zo strak zijn dat de lijm onzichtbaar is: zonder belletjes of verkleuring. Ook moet de hoek precies kloppen. Want als ik in het begin één millimeter afwijk, werkt dat door tot een afwijking van wel vier millimeter. Mijn werk vraagt dus om de nodige nauwkeurigheid.”
Wat zou bij SDB de ultieme uitdaging zijn?
“Dat zou een vitrine zijn met alleen maar glasplaten die in verstek verlijmd moeten worden. Met een normale plaat kun je nog wel een beetje spelen, maar in dit geval merk je al de gevolgen van een minimale afwijking van 0,1 millimeter. Als het dan toch lukt, móét dat veel voldoening geven. Al ligt de lat hier sowieso hoog. En dat komt goed uit, want daar hou ik van!”
